شاگردی به استاد خود گفت من خیلی از مرگ میترسم این ترس از کودکی با من بوده ایا میتوانید به من بگویید چرا کسی مثل من که دارد به خوبی
زندگی میکند روزی باید بمیرد؟؟
استاد فکری کرد و گفت: چه کسی به تو گفته است داری زندگی میکنی ؟؟
شاگرد گفت : من منظور شما را نمی فهمم؟
استاد گفت : ایا این مطلبی نیست که پدر و مادرت از زمان کودکی به تو تلقین کرده اند وتو ان را فرض مسلم پنداشتی؟ تاسف می خورم چرا
کسی تا کنون به تو نگفته که زنده بودن همان زندگی کردن نیست؟؟
شاگرد پرسید: من از کجا باید بدانم که دارم زندگی میکنم؟؟
استاد جواب داد : زندگی مثل چشمه است که باید از درون تو بجوشد تو مسوولی که عمیق ترین زوایای وجودت را بکاوی واین چشمه را بجوشانی
و ان را از روی کرامت در زندگی دیگران جاری کنی در این صورت میتوانی لبخند بر لبهای دیگران بنشانی سبزینگی وبالندگی انها را ببینی
واحساس کنی که در خوشبختی انها سهیم هستی
شاگرد پرسید :اما خود مرا چه کسی خوشبخت خواهد کرد ؟؟این طور که شما میگویید من وقتی احساس خوشبختی خواهم کرد که بتوانم در
خوشبختی دیگران سهیم باشم
استاد تبسمی کرد وگفت : چشمه ها تا وقتی که می جوشند هرگز احساس تشنگی نمی کنند و ابی از کسی نمی خواهند بدان تا وقتی تشنه ای
هنوز چشمه وجودت را نیافته ای وجاری نکرده ای
بهترین وکیل مشهد در زمینه طلاق، مهریه و تصادف
تندر ۹۰ و رنو از ایران نمی روند